Friday, August 28, 2020

ජංගම දුරකතනයක් මිලදී ගැනීමට පෙර - 2



මේ පෝස්ට් එක ලියන්න කලින් සෑහෙන දවස් අරන් හිතුවා මේ වගේ පෝස්ට් එකක් ලියන එකේ තේරුමක් තියෙනවද කියලා.  මේක කලින් පොස්ට් එකේ දෙවැනි කොටස.

කලින් පෝස්ට් එක ලිව්වේ දිගට මේ මාතෘකාව ගැන කතා කරනවා කියලා හිතලා ඒත් මට තේරුණා මේක තව මාස ගානකින් වලංගු නැතිව යනවා.ඒ නිසා හැමදාටම පොදු නැති දෙයක් ගැන  දිගට ලියන එක නවත්තන්න හිතුවා. 

මම කලින් පෝස්ට් එකේ කිව්වා ෆෝන් category තුනක් තියෙනවා කියලා. ඒ තුන වෙනස් වෙන්නේ නැතිව තියෙයි දිගටම. මෙන්න මේවා තමයි හැමදාම වලංගු වෙන දේවල්. ගන්න කලින් මේවා ගැන හිතන්න

  1. හොඳම ෆෝන් හොයන්න එපා. එහෙම එකක් නෑ. මොකක්ද හොඳම ෆෝන් එක කියන ඒක වැරදි ප්‍රශ්නයක්. ඒක අහන්න ඕන මගේ අතේ මෙච්චර ගානක් ෆෝන් එකකට වියදම් කරන්න පුළුවන් සල්ලි තියෙනවා මොකක්ද මේ ගානට ගන්න පුළුවන් හොඳ ෆෝන් එක. අවශ්‍යතාව අඳුරගෙන තමන්ගේ වියදමට හරි යන එකක් ගන්න.

  2.  ඔයා හෙන සල්ලි කාරයෙක් නෙවෙයි නම් high end ෆෝන් වලට යන්න එපා. සල්ලි අපරාදේ. ඒ ෆෝන් ඒකේ features වලින් බාගයක් සාමාන්‍ය කෙනෙක් පාවිච්චි කරන්නේ නැති බව හොදට බැලුවම තේරෙයි.  උදාහරණයක් විදියට ඉඳලා හිටල වත් ට්‍රිප් එකක් වත් යන්නේ නැති කෙනෙක් ෆොටෝ ගහන්නේ නැති කෙනෙක් කැමරා පහක විතර ෆෝන් එකක් ගන්න වියදම් කරන එක අපරාදේ. High end ෆෝන් ඇත්තටම ගහන්නේ කොම්පැණි අතර තමන්ගේ තත්වේ පෙන්නන්න. සල්ලි තියෙන මිනිස්සු ඒව පාවිච්චි කරන්නේ  තමන්ගේ තත්වේ පෙන්නන්න. එහෙම කෙනෙක්ට අද ෆෝන් එකක් අරන් හෙට විසික්කරන්න පුළුවන්. ඒත්  ඉතින් සාමාන්‍ය රස්සාවක් කරන කෙනෙක් එහෙම ෆෝන් එකක් අරන් ඒ වියදම කවර් කරන්න මාස ගානක් හම්බ කරන ඕන. එහෙම එකක් ගත්තත් පරිස්සම් කරන්න තඩි cover එකක් දැම්මාම දකින කෙනෙක්ට සාමාන්‍ය ෆෝන් එකකින් වෙනස් කරලා අදුරන්න බැහැ. අනික ඒක නිකන් හරි කඩලා ගියොත් හදන්නත් වියදම වැඩි. හදන්න බැරි වුනොත් පාඩුව දරන්නත් අමාරුයි. ඒ වගේ ෆෝන් එකක් අරන් අවුරුදු ගානක් පරිස්සම් කර කර ඉන්නවාට වඩා හොදයි අඩු මිල ෆෝන් එකක් අරන් අවුරුද්දක් පාවිච්චි කරලා ඊළග අවුරුද්දේ එන අලුත්ම ෆෝන් එකකට මාරු වෙන එක. 

  3. අනිත් අයගෙන් උපදෙස් ගන්න එපා. ෆෝන් එකක් ගන්න ඕන මේ මේ දේවල් කරන්න කියන එක පුද්ගල අනුබද්ධ දෙයක්. හිතන්න game ගහන කෙනෙක්ගෙන් ෆොටෝ ගහන කෙනෙක් ඇහුවොත් මොකක්ද හොඳම ෆෝන් එක කියලා හරි උත්තරයක් ලැබෙන්නේ නෑ.

  4. තමන්ට ෆෝන් එකේ කරන්න ඕන මොනවද කියලා ලිස්ට් එකක් හදාගෙන ඒකට ගැලපෙන ෆෝන් එකක් ගන්න. Game ගහන කෙනෙක් නම් camera ගොඩක් තියෙන ෆොටෝ ගහන්නම හදපු ෆෝන් එකක් නැතිව හොඳ ram එකක් සහ GPU එකක් තියෙන ෆෝන් එකක් බලන්න.
     
  5. ෆෝන් එක mid range එකක් නම්  වටේ cover කරන්නේ නැතිව ඕන නම් screen guard එකක් දාගෙන ෆෝන් ඒකේ රියල් experience එක ගන්න. බර වැඩ කරන කෙනෙක් නම් එහෙම කලට කමක් නෑ. ගොඩක් හිනී ෆෝන් එකක් අරන් තඩි cover එකක් දැම්මාම පරණ කාලේ ගෙඩිය වගේ ටීවී එකක් අතේ අරන් යනවා වගේ. මීඩ් range ඒව ගණන් අඩු නිසා වැටිලා කඩලා ගියත් අලුත් එකක් ගන්න පුළුවන්. 

  6. ගන්න ෆෝන් වලට පණ වගේ ආදරේ කරන්න එපා. එකේ කිසිම තේරුමක් නෑ. Technology එක වෙනස් වෙලා අලුත් ඒව එළියට එනවා. ඒ නිසා ගන්න ෆෝන් එකෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගන්න. අරන් ටික කාලෙකින් අලුත් එකක් ගන්නවා කියලා හිතාගෙන පාවිච්චි කරන්න. 

  7. පුළුවන් තරම් OLED හරි AMOLED හරි ඩිස්ප්ලේ තියෙන ෆෝන් ගන්න. ඒවලින් ඇහැට පෙන්නේ ඇත්තම වර්ණ. LCD ඒව ගොඩක් ගණන් අඩුයි. ඒත් ඒවට අහු වෙන්නේ එපා. ඇස් වලටත් අමාරුයි. 
  8. තනියම Research කරන්න. https://www.gsmarena.com/ වගේ සයිට් වලට ගිහින් ෆෝන් අනිත් ඒවත් එක්ක compare කරලා බලන්න. 

  9. ෆෝන් එකක් inernet එක බලලා, ගන්නවා කියලා එක සැරේට තීරණය කරන්න එපා. දැන් කඩවල්  box වලින් එළියට අරන් බලන්න දෙන්නේ නැති නිසා showroom එකකට ගිහිල්ලා පොඩ්ඩක් අතපත ගාලා බලන්න.

  10. Camera වෙන් වැඩක් ගන්න හිතන කෙනෙක් නම් සෑහෙන හොයන්න ෆොටෝ quality එක ගැන. සමහර ෆෝන් තියෙනවා ලොකුවට කැමරා ගොඩක් සහ MP ගාන ලොකු උනාට quality එක අඩුවෙනවා. එහෙම වෙන්නේ ඇතුලේ chip ඒවා හොඳ නැති නිසා. Camera ගැන කතා කරන්න වෙනම පෝස්ට් එකක් ලියන්නම්.



Image by Foundry Co from Pixabay








Sunday, August 9, 2020

ජංගම දුරකතනයක් මිලදී ගැනීමට පෙර

ගොඩක් මිනිස්සු තම තමන්ගේ අතේ තියෙන ගානට වැඩියෙන් දුරකථන මිලදී ගැනීමට වියදම් කරනවා. එහෙම කරලා ලොකු ෆෝන් එකක් අරන් එකෙන් කරන්නේ මොනවද? facebook වගේ social  media එකකට යනවා ෆොටෝ ගහනවා නැත්නම් youtube  එකේ video  එකක් බලනවා. ඉඳල හිටලා එකෙක් ඉන්නවා game ගහන්නම ෆෝන් ගන්න අය. 

තව කොටසක් ඉන්නවා තමන්ගේ තත්වේ පෙන්නන්න සමාජේ කැපී පේන්න, මම පෝසත් කියල පෙන්නන්න අතේ සල්ලි ඔක්කොම වියදම් කරලා තඩි ෆෝන් ගන්නවා. හැබැයි ඇත්තම සල්ලි තියෙන මිනිස්සු පට්ට පරණ කබල් බොත්තම් ඔබන ෆෝන් තමයි පාවිච්චි කරන්නේ? සල්ලි නැතිව නෙවෙයි. එකක් තමයි එයාලට ඉක්මනට කෝල් එකක් ගන්න එක තමයි ප්‍රධානම දේ. අනික ෆෝන් එකේ game ගහන්න වෙලාවක් නෑ. ඒ හින්ද මොලේ කල්පනා කරලා තමන්ගේ අවශ්‍යතාවට හරියන ෆෝන් එක තමයි බිස්නස් කරන අය තෝරා ගන්නේ. ඒකනේ ඒ මිනිස්සු අපිට වඩා සල්ලි හම්බ කරන්නේ සහ ඉතිරි කරන්නේ.

අපිට මාර්කට් එකේ තියෙන දුරකථන මිල අනුව වර්ග තුනකට බෙදෙනවා. 

  1. low range 
  2. mid range
  3. high end

low end /low range කියන්නේ බොහොම පොඩි මිල අඩු ෆෝන් ජාති. SAMSUNG ,HUWAWEI, NOKIA වගේ අය විතරයි මේවා ගහන්නේ. බටන් ඔබන ඒවා සහ  android go කියන android os එකේම lite version එකක් එක්ක ආපු ෆෝන් ජාතිත් මේ ගණයටම වැටෙනවා. ගොඩක් අය රැවටිලා අරන් අමාරුවේ වැටෙනවා. මොකද හෙන ලස්සනට තිබුනට මේකෙන් ලොකු වැඩ කරන්න බෑ. අනික සමහර වෙලාවට ඇප් එන්නෙත් නෑ. 

mid range ෆෝන් තමයි ලෝකේ ගොඩක් විකිනෙන්නේ. මොකද සාමාන්‍යයෙන් කෙනෙක්ට දරන්න පුළුවන් ගානට මේවා තියෙන නිසා. 

high end ෆෝන් කියන්නේ තාක්ෂනය උපරිමෙන් දාල උපරිම ලස්සනට හදන ෆෝන්. ඒ වගේම උපරිමෙන් වියදම් කරන මිනිස්සුන්ට ගහන ඒවා. අපේ දුප්පත් රස්සාවල් කරන කොල්ලෝ කෙල්ලොත් මාස ගානක පඩි එකතු කරලා ගන්නවා. APPLE බ්‍රෑන්ඩ් එක කෙලින්ම ටාගට් කරන්නේ high end මාකට් එක. 

ෆෝන් එකක් ගන්න කලින් ගොඩක් යාලුවෝ මගෙන් අහනවා මොකක්ද හොද ෆෝන් එක කියල. මම එතකොට අහන්නේ අතේ වියදම් කරන්න පුළුවන් ගාන කීයද කියල. හොද ෆෝන් කියල දෙයක් නෑ. අද ෆෝන් එක හෙට හොද නෑ අලුත් එකක් ආවම. වියදම් කරන්න පුළුවන් ගාන අනුව අපිට කියන්න පුළුවන් ඒ මනුස්සය මොන range එකේ ෆෝන් ද හොයන්නේ කියල. අන්න ඒ ගාන කිව්වම මම අහන්නේ මොකක්ද අවශ්‍යතාවය කියල. ඒ අනුවයි ෆෝන් එක ගන්න ඕන.

මට පෙන්නේ හිතුවට වඩා මේ ලිපිය දිග වෙයි වගේ. මෙතනින් නවත්තල තව එකක් විදියට ඉතිරි ටික ලියන්නම්.


Image by Free-Photos from Pixabay

Tuesday, August 4, 2020

අසරණ ඡන්ද දායකයෝ



ලංකාවේ දේශපාලනය කියන්නේ තනිකර විහිළුවක්. ඒ විහිලුව බොරුව මිනිස්සු දන්නවා. ඒ දැන දැනත් මිනිස්සු ඡන්දේ දෙනවා. මිනිස්සු ඡන්ද දුන්නම ඔන්න කට්ටිය පාර්ලිමේන්තු ගිහින් කලින් හිටපු පක්ෂෙට බනිනවා. කලින් හිටපු අය කරපු දේවල් නිසා අපිට රට ගොඩ නගන්න බෑ කියල කියනවා. ඒ අතර මෙච්චර කල් බැන බැන ඉන්න එකෙක් විපක්ෂෙන් ආණ්ඩු පක්ෂෙට ඇවිල්ල අලුතෙන් ඉපදුනා වගේ කලින් හිටපු පක්ෂෙට බනිනවා. ආණ්ඩුව ගෙනියන්න සල්ලි නෑ කියල ඡන්දේ ඉවර උන ගමන් බදු මිල වැඩි කරනවා. රටින් ණය ගන්නවා. අරගෙන තම තමන්ගේ පුද්ගලික වාසි වලට අදාළ ව්‍යාපෘති කරනවා. ඡන්දේ දීපු මිනිස්සු ඔහේ බලන් ඉන්නවා. ඒ සෙල්ලම් බලන් ඉද්දි දන්නෙම නෑ ආණ්ඩුවේ කාලේ ඉවර වෙනවා. 

ඔන්න ආයිත් ඡන්දයක් ආවම කලින් රෝලම ගහනවා විපක්ෂේ අය කියනවා ආණ්ඩු පක්ෂේ රට කාල තියෙන්නේ , රට දියුණු කරනවා රස්සාවල්  දෙනවා  කියල දුප්පත් මිනිස්සුන්ට හීන සහ බලාපොරොත්තු දෙනවා. ඔන්න ඉතින් කලින් ආණ්ඩුව පැරදිලා විපක්ෂේ එනවා ආණ්ඩු පක්ෂෙට. එතකොට ආයිත් පැරදුනු ආණ්ඩු පක්ෂේ උන් එනවා අලුත් ආණ්ඩු පක්ෂෙට. ඇවිල්ල ආයිත් තව අවුරුදු පහ හයක් කලින් කරපු දේම කරනවා. මේක හරියට එකදිගට  මාරුවෙන් මාරුවට බලන ෆිල්ම් දෙකක් වගේ.

ප්‍රධාන පක්ෂ දෙක මේ විදියට එක එක සන්ධාන ගහගෙන ලස්සන නාට්‍යයක් රග පානවා. මිනිස්සු අසරණයි. ඇයි හැමදාම එකම දේ වෙන බව දන්නවා. ඒත් අවුරුදු 50 ක් 60ක් තිස්සේ එකම දේශපාලන නායකයෝ ටික ලංකාවේ මාරුවෙන් මාරුවට පත් වේවි සල්ලි ගොඩේ පිනුම් ගහනවා. එකම දේ වෙන බව දැන දැනත් ඔහේ ඡන්දේ දානවා. වෙන මොනවා කරන්නද ?  මිනිස්සු බුරුවො කියල දේශපාලන පක්ෂ දන්නවා, දේශපාලන පක්ෂ කියන්නේ කරන්නේ බොරුව සහ හොරකම කියල මිනිස්සුත් දන්නවා. දැන දැනම අපි ආයිත් එකම දේ කරනවා. ඉන්න උන්ටම කතිරේ ගහනවා මිස වෙන විසඳුමක් අපිට නෑ , ඒ අතින් අපි හරි අසරණයි.



පසුව ලියමි.

මගේ අදහස රටේ සංවර්ධනය තීරණය කරන්න ඕන දේශපාලන පක්ෂ සහ පවතින ආණ්ඩුව නෙවෙයි. ඒත් ලංකාවේ වෙන්නේ පවතින ආණ්ඩුව වෙනස් උන ගමන් ආර්ථිකය පිළිබඳව කලින් ගත්ත තීරණ සියල්ල වෙනස් කරලා අලුත් ප්‍රොජෙක්ට් එකක් පටන් ගන්නවා. ඒක හරියට රෙද්දක් හෝද හෝද මඩට දානවා වගේ. හැමදාම එකම තැන. රටකට තියෙන්න ඕන මොන ආණ්ඩුව ආවත් වෙනස් නොවෙන දීර්ඝ කාලින සංවර්ධන වැඩ පිළිවෙලක් මිසක් අට පාස් නොවෙච්ච දේශපාලන නායකයන්ගේ පුද්ගලික ව්‍යාපෘති නෙවෙයි. එහෙම හොඳ වැඩ පිළිවෙලක් ගෙනාවත් ඒක කරන්න බැරි අවුරුදු හතරකින් පහකින් එහෙම අපි බලාපොරොත්තු වෙන සංවර්ධනය කරන්න බැරි නිසා. ඒ නිසා ඡන්දයක් ආවම අපිට හරි යයි කියල හිතන්න එපා. හරි යනවා. අපිට නෙවෙයි දේශපාලනය පිටුපස තියෙන ව්‍යාපාර වලට. මොකද දේශපාලනය කියන්නේ ව්‍යාපාර ගොඩක එකතුවක්.